Thursday, January 29, 2009
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009, Θέατρο Απόλλων - Πύργος, 9:00 μ.μ.

Η Όλιβ το 10χρονο κοριτσάκι μιας κλασσικής επαρχιακής οικογένειας, κάτω από την καθοδήγηση του κοκαϊνομανούς παππού της, προκρίνεται στην τελική φάση ενός διαγωνισμού ομορφιάς. Ο πατέρας είναι ένας αποτυχημένος θεωρητικός του Αμερικάνικου μοντέλου «Δεν υπάρχει άλλη εκδοχή παρά μόνο η επιτυχία». Η μητέρα ο συνδετικός κρίκος όλης της οικογένειας και το μόνο προσγειωμένο άτομο απ' όλα. Ο γιος που περνά μια εφηβεία, υπό μορφή βαριάς ασθένειας, αποφεύγει, να μιλάει, σαν εκδίκηση στην συνομωτική κλίκα των ενηλίκων. Και τέλος ο παρ' ολίγον αυτόχειρας αδελφός της μητέρας, ένας ομοφυλόφιλος πανεπιστημιακός με ειδίκευση στην φιλοσοφία του Προυστ.
Αυτή λοιπόν η ξεχαρβαλωμένη οικογένεια, που μυρίζει μπαρούτι, ξεκινά για τα καλλιστεία, πάνω σε ένα υπό διάλυση πουλμανάκι, από αυτά τα κίτρινα, που μας θυμίζουν τα σχολικά των παιδικών μας χρόνων. Η Αμερική των τεράστιων εθνικών οδών, των αχανών εκτάσεων, των εναέριων γεφυρών με τα intersections και των παρ-οδικών motels, ξετυλίγεται μπροστά μας. Η οικογένεια κινείται οριακά στα πλαίσια του συμβατικού, μέχρι ο θάνατος του παππού, από overdose μέσα στο δωμάτιο του φτηνού ξενοδοχείου, να λειτουργήσει σαν καταλύτης και επιταχυντής της προδιαγεγραμμένης εξέλιξης. Η νοσοκομειακή γραφειοκρατία, για τα σχετικά με την κηδεία, που προϋποθέτει χρόνο και χρήμα, τους κάνει, να φυγαδεύσουν το πτώμα στο βανάκι και με αυτό στις αποσκευές τους, να συνεχίσουν το ταξίδι. Το ξέσπασμα του νεαρού εφήβου, όταν μαθαίνει, ότι ο δαλτωνισμός είναι ένα από τα κληρονομημένα κουσούρια του, κινδυνεύει, να τινάξει στον αέρα το όλο εγχείρημα.

Σκηνοθεσία: Jonathan Dayton, Valerie Faris
Σενάριο: Michael Arndt
Μουσική: Mychael Danna, DeVotchKa
Μοντάζ: Pamela Martin
Φωτογραφία: Tim Suhrstedt
Παραγωγή: H.Π.Α., 2006
Διάρκεια: 101’


Ερμηνείες:
Abigail Breslin ... Olive Hoover
Greg Kinnear ... Richard Hoover
Paul Dano ... Dwayne
Alan Arkin ... Παππούς Edwin Hoover
Toni Collette ... Sheryl Hoover
Steve Carell ... Frank Ginsberg
Marc Turtletaub ... Γιατρός#1
Jill Talley ... Cindy
Brenda Canela ... Σερβιτόρα
Julio Oscar Mechoso ... Μηχανικός
Chuck Loring ... Ιδιοκτήτης καταστήματος
Justin Shilton ... Josh
Gordon Thomson ... Larry Sugarman
Steven Christopher Parker ... Έφηβος #1
Bryan Cranston ... Stan Grossman
John Walcutt ... Γιατρός#2
Paula Newsome ... Linda
Dean Norris ... Αστυνόμος McCleary
Beth Grant ... Jenkins
Wallace Langham ... Kirby


Jonathan Dayton - Valerie Faris
Διακεκριμένοι πολλάκις για τις δουλειές τους σε διαφημιστικά σποτ και video clips, το ζεύγος Jonathan Dayton και Valerie Faris πραγματοποιεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο σε μεγάλου μήκους ταινία.Το σκηνοθετικό ζεύγος με αξιοζήλευτη ωριμότητα και ευαισθησία παρουσιάζουν ολικά κάθε έκφανση της ζωής και της εξέλιξης της οικογένειας. Η τεχνική του 'μια στο καρφί και μια στο πέταλο' τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια, πετώντας σε από μία πρόσχαρη σεκάνς σε μία άλλη που σε στέλνει σε κάθε λογής προβληματισμούς και εν πολλοίς αδιάβαστο. Αξιος εδώ και ο μισθός του πρωτάρη σεναριογράφου Michael Arndt η δουλειά του οποίου προσφέρεται για μία ουσιώδη ενδοσκόπηση σε χαρακτήρες, οικογένεια και κοινωνία, όλα αυτά ενταγμένα σ' ένα ρεαλιστικό σχήμα.
Οι χαρακτήρες φέρουν ουλές και αρετές που βλέπεις παντού και όχι απαραιτήτως εξειδικευμένα στο πλαίσιο της αμερικανικής επαρχίας. Η οικογένεια σαφώς διαθέτει κώδικες περισσότερο συμβατούς με την εκεί κοινωνία, αλλά επαγωγικά μπορούν να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα για κάθε δυτικό σπίτι. Μήπως άλλωστε δεν είμαστε από καιρό ηθελημένα δεμένοι στο άρμα του δυτικού τρόπου ζωής και συμπεριφοράς ακόμα και στη χώρα μας, παριστάνοντας με κομπασμό τους διαφορετικούς; Η δε κοινωνία, αν και εμφανίζεται σε τρίτο επίπεδο, προλαβαίνει να δείξει κομμάτια του αληθινού της προσώπου, καθόλου ελκυστικά τις περισσότερες φορές.
Οι ήρωες ενσαρκώνονται από ένα καστ ταγμένο στις επιταγές της ταινίας. Είναι εμφανές πόσο σοβαρά έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας το κομμάτι που τους αναλογεί.
Η στιγμή που το «Little Miss Sunshine» απογειώνεται είναι κατά τη διεξαγωγή των καλλιστείων. Η ανατριχιαστική εικόνα των μικρομέγαλων διαγωνιζομένων κοριτσιών αγγίζει τα όρια του gore. Δείχνουν τόσο απόκοσμα, σαν παιδιά σε φέρετρο ή σαν λιλιπούτεια διαβολικά πλάσματα της νύχτας. Τα πλαστικά χαμόγελα, τα στρασαρισμένα πρόσωπα, τα κοκαλωμένα μαλλιά και η ρομποτική κίνηση τους προκαλούν αποστροφή, στοιχεία που το μάτι των Dayton-Faris προσφέρει ψυχρά, με φόντο τα ξινισμένα μούτρα του κάθε χαζοχαρούμενου εικονιζόμενου γονέα που αντέχει να χειροκροτεί εκτρώματα αλλά δε δέχεται το βραβείο της ανοιχτής παλάμης που άξια εισπράττει. Ασυναγώνιστη και σφαγιαστική η κοινωνική κατακραυγή στο σημείο αυτό, με την πρωταγωνίστρια - οικογένεια να δρα συνεπικουρούμενης της κατάλληλης μουσικοχορευτικής ανατρεπτικής της παράστασης!
 
posted by ΕΛΜΕ Ν. Ηλείας at 8:05 AM |


0 Comments: