Thursday, January 08, 2009
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008, Θέατρο Απόλλων, 9:00 μ.μ

Ένα δυνατό δράμα με υπέροχο καστ, στο οποίο οι ζωές και οι μοίρες έξι ανθρώπων - τεσσάρων Τούρκων και δύο Γερμανών - διασταυρώνονται ανάμεσα στον έρωτα και το θάνατο, το Αμβούργο και την Πόλη. O Αλί, χήρος, ζει μόνος στο Αμβούργο. Γνωρίζοντας την Γιέτερ, πόρνη, θα αποφασίσουν να ενώσουν τις μοναξιές τους και να μείνουν μαζί. Ο γιος του Ναζάτ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, θα έρθει κοντά με τη Γιέτερ όταν μάθει ότι όλα τα λεφτά που βγάζει τα στέλνει στην κόρη της, που μένει στην Τουρκία. Ο θάνατος της Γιέτερ, θα πυροδοτήσει μια σειρά από γεγονότα και ανατροπές, που θα αλλάξουν για πάντα τις ζωές των πρωταγωνιστών.

Στην Άκρη του Ουρανού, οι ήρωες είναι πραγματικά αιχμάλωτοι των παιχνιδιών της μοίρας και της σύμπτωσης, που φαντάζουν να εθελοτυφλούν μπροστά στην πιθανή τους ευτυχία. Είναι ήρωες συνηθισμένοι, καθημερινοί, όλοι με διαφορετικές προσωπικότητες και ανησυχίες και όμως η πένα του Akin θα τους ενώσει σε ένα παράδοξο γαϊτανάκι, πλάθοντας, στην ουσία, δύο αλληλοσυνδεδεμένες ταινίες. Η κύρια είναι η ιστορία δύο κοριτσιών που θα ερωτευτούν, ενάντια σε θεούς και δαίμονες, και η δεύτερη αυτή ενός ευγενικού καθηγητή που θέλει να εξαγνιστεί για το έγκλημα του πατέρα του. Είναι γυρισμένη και στις δύο πατρίδες του σκηνοθέτη, ο οποίος δείχνει να αγαπάει και τις δύο. Επίσης, θα κάνει υπαινιγμούς ενάντια και στις δύο, αυτές, κυβερνήσεις, όπως και για την Ε.Ε. και την παγκοσμιοποίηση, που θα μας βρουν απόλυτα σύμφωνους.
Δημήτρης Παπαμίχου, http://www.myfilm.gr/

Σκηνοθεσία: Fatih Akin
Σενάριο: Fatih Akin
Μουσική: Shantel
Φωτογραφία: Rainer Klausmann
Μοντάζ: Andrew Bird
Παραγωγή: Γερμανία, Τουρκία, Ιταλία, 2007
Διάρκεια: 122’

Ερμηνείες:
Nurgül Yesilçay ... Ayten Öztürk (Gül)
Baki Davrak ... Nejat Aksu
Tuncel Kurtiz ... Ali Aksu
Hanna Schygulla ... Susanne Staub
Patrycia Ziolkowska ... Charlotte 'Lotte' Staub
Nursel Köse ... Yeter (Jessy)
Erkan Can ... Ξάδερφος του Nejat
Yusuf Kaba ... Παίκτης φλάουτου
Yelda Reynaud ... Emine
Lars Rudolph ... Markus Obermüller


Fatih Akin
Μόλις 34 χρονών, ο Φατίχ Ακίν αποτελεί έναν από τους πιο καταξιωμένους αλλά και αγαπητούς στο ελληνικό κοινό σκηνοθέτες. Τουρκικής καταγωγής γεννημένος στο Αμβούργο σπούδασε σινεμά στη σχολή Visual Communications του Αμβούργου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία "Sensin-You are the One" το οποίο και απέσπασε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Αμβούργου το 1995. Τρία χρόνια αργότερα, η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία "Short Sharp Shock" βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο με το Bronze Leopard ενώ στο Φεστιβάλ της Βαυαρίας πήρε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας. Το 2003, καταξιώθηκε πλέον σαν ένας από τους πολλά υποσχόμενους σκηνοθέτες της γενιάς του με την ταινία "Μαζί Ποτέ" οπότε και κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου ενώ το 2005 με το μουσικό ντοκιμαντέρ "Ο Ήχος της Πόλης" είχε κάνει πολύ καλή αίσθηση.
"Η Άκρη του Ουρανού" αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας "Έρωτας, Θάνατος και Διάβολος", σύμφωνα με τον ίδιο το σκηνοθέτη. Το πρώτο μέρος ήταν το "Μαζί Ποτέ". Το ότι είναι παιδί μεταναστών και μακριά από την αληθινή του πατρίδα, ίσως είναι και η δικαιολογία που εκφράζεται με τόσο αληθινό και ανθρωπολατρικό τρόπο. Οι ήρωες του είναι υποδείγματα ανθρώπων και τα εγκλήματα τους πάντα δικαιολογημένα από την άτυχη στιγμή. Το να πιστεύεις, όμως, τόσο στην εσωτερική καλοσύνη του ανθρώπου και να ζεις σε ένα τόσο άδικο κόσμο, είναι λογικό πως είσαι και μοιρολάτρης, μίας μοίρας που δεν επιφυλάσσει πάντα το καλύτερο.
«Η Άκρη του Ουρανού» είναι μία καθαρή αφηγηματική ταινία, από αυτές που χαίρεσαι να παρακολουθείς και ταυτόχρονα έχει ένα ρεαλισμό, που σε ωθεί να πιστέψεις πως τα γεγονότα διαδραματίζονται αληθινά μπροστά σου. Ο Fatih Akin είναι μάστορας και στο σενάριο, όπου αυτό το αμείλικτο παιχνίδι της μοίρας, που μας παρουσιάζει, είναι ταυτόχρονα ακραίο και πραγματιστικό. Η σύμπραξη γερμανών με τούρκων ηθοποιών, όπως και η παρουσία των δύο χωρών, δημιουργεί μία ελκυστική αντίθεση, τόσο πολιτισμική, όσο και στο ότι πλουτίζει σε διάσταση την παραγωγή. Άψογοι άπαντες οι ερμηνευτές, νοσταλγική η ουσιαστική παρουσία της Hanna Schygulla, εύηχη η μουσική μπάντα, κυρίως με τουρκικά στοιχεία, και αξιοζήλευτη η ευκολία που ο σκηνοθέτης ανοίγει εμπρός μας, κυριολεκτικά, τις ψυχές και τους χαρακτήρες των ηρώων του.
 
posted by ΕΛΜΕ Ν. Ηλείας at 6:38 AM |


0 Comments: