Saturday, November 04, 2006
Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2006, Κινηματογράφος Απόλλων, ώρα 9 μ.μ.

Ο 20χρονος Μπρούνο είναι ζευγάρι με την 18χρονη Σόνια. Είναι και οι δύο άνεργοι και ζουν με το επίδομα της Σόνια και με όσα κλέβει ο Μπρούνο και τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας του. Η Σόνια μένει έγκυος και ξαφνικά το νεαρό ζευγάρι βρίσκεται αντιμέτωπο με μία καινούργια πραγματικότητα. Πώς θα μπορέσει ο Μπρούνο να φερθεί ως πατέρας, ενώ ζει τόσο ανεύθυνα; Είναι θέμα χρόνου η νεανική του ανευθυνότητα να τον οδηγήσει στη λάθος απόφαση, τις συνέπειες της οποίας θα σταθεί αδύναμος να αντιμετωπίσει. Η Σόνια δεν θα του συγχωρήσει ποτέ αυτήν την λάθος κίνηση. Θα υπάρξει άραγε ελπίδα να διορθωθούν τα πράγματα;

«Η έμπνευση για την ταινία μας ήρθε κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της προηγούμενής μας ταινίας Ο γιος. Ήμασταν στο Βέλγιο και κάθε μέρα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ βλέπαμε μία κοπέλα να σπρώχνει ένα καρότσι με ένα νεογέννητο μωρό. Σκεφτόμουν συχνά αυτήν την κοπέλα, το καρότσι της, το μωρό που κοιμόταν και τον άνθρωπο που έλειπε: τον πατέρα του παιδιού. Η απουσία του πατέρα θα γινόταν η ιστορία μας...μία ιστορία αγάπης που είναι παράλληλα η ιστορία ενός πατέρα».
Ζαν Πιερ & Λικ Νταρντέν



Σκηνοθεσία: Jean-Pierre & Luc Dardenne
Σενάριο: Jean-Pierre & Luc Dardenne
Ήχος: Nicolas Becker, Benoît De Clerck, Jean-Pierre Duret, Thomas Gauder
Φωτογραφία: Alain Marcoen
Μοντάζ: Marie-Hélène Dozo
Παραγωγή: Γαλλία, 2005
Διάρκεια: 100’

Eρμηνείες:
Jérémie Renier .... Bruno
Déborah François .... Sonia
Jérémie Segard .... Steve
Fabrizio Rongione .... Νεαρός κακοποιός
Olivier Gourmet .... Αστυνομικός με πολιτικά
Mireille Bailly .... Μητέρα του Bruno
Anne Gerard .... Γυναίκα καταστηματάρχης (ως Anne Gérard)
Bernard Marbaix .... Καταστηματάρχης
Frédéric Bodson .... Μεγαλύτερος κακοποιός
Leon Michaux .... Αστυνομικός τμήματος (ως Léon Michaux)
Samuel De Ryck .... Thomas
Hachemi Haddad .... Επιστάτης
Olindo Bolzan .... Δεύτερος καταστηματάρχης
Sophie Leboutte .... Επιθεωρητής
Alao Kasongo .... Ρεσεψιονίστ νοσοκομείου
Jean-Michel Balthazar .... Μπάρμαν

L'Enfant Jean-Pierre & Luc Dardenne

Η καινούρια ταινία των αδελφών Νταρντέν που βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο τελευταίο φεστιβάλ Καννών αποτελεί μία από τις καλύτερες μέχρι τώρα κινηματογραφικές επιλογές. Η ταινία είναι ουσιαστικά ένα ντοκιμαντέρ με στοιχεία μυθοπλασίας γεγονός που στοχεύει περισσότερο να σε προβληματίσει παρά να σε ψυχαγωγήσει. Το στόρι είναι το εξής: ο Μπρουνό, ένας πιτσιρικάς μικροκακοποιός, αποφασίζει να πουλήσει το μόλις εννιά ημερών παιδί του εν αγνοία της κοπελιάς του Σόνιας. Όταν ο Μπρουνό προσπαθεί να δικαιολογήσει στη Σόνια την πράξη του με το σκεπτικό ότι «ε, δεν βαριέσαι, θα κάνουμε κι άλλο», η Σόνια καταρρέει. Ορμώμενος από την αγάπη του για τη Σόνια και αψηφώντας τον κίνδυνο να μπλέξει με τα κυκλώματα αυτών που ασχολούνται με την αγοραπωλησία παιδιών, ξαναπαίρνει πίσω το μικρό Τζίμι, τον οποίο και παραδίδει στη Σόνια προκειμένου να ξανακερδίσει την αγάπη της. Η Σόνια ανένδοτη και ο Μπρουνό μπλεγμένος στον ιστό μεγαλοκακοποιών που προσπαθούν να τον κατασπαράξουν.

Παραμένει αναπάντητο το ερώτημα αν ο τίτλος της ταινίας αφορά στο μωράκι που πουλιέται και αγοράζεται ή στον Μπρουνό. Χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς καν να αναλογιστεί τις συνέπειες της πράξης του στο συναισθηματικό έστω κόσμο της Σόνιας που υπεραγαπά, ο Μπρουνό αποφασίζει να πουλήσει το μωρό του για κάποιες χιλιάδες ευρώ. Τα πάντα πουλιούνται και τα πάντα αγοράζονται, όλα έχουν κάποια τιμή γιατί όχι και ένα νεογέννητο πλασματάκι. Το σύστημα στο οποίο ζούμε στηρίζεται αποκλειστικά στο χρήμα. Τα πάντα φιλτράρονται μέσα από αυτό, τα πάντα βασίζονται σε αυτό, τα πάντα καθορίζονται από αυτό. Είναι πολύ εύκολο να παρασυρθεί κανείς και να αρχίσει να τα βλέπει όλα με βάση την χρηματική τους αξία. Έτσι και ο Μπρουνό. Προκειμένου να βγάλει λεφτά και μάλιστα γρήγορα, δεν υπολογίζει καθόλου αντιδράσεις, συναισθηματικό αντίκτυπο ακόμα ακόμα και αυτούς με τους οποίους πάει να μπλέξει. Πράττει και καλείται μετά να επουλώσει τις όποιες πληγές να λύσει τα προβλήματα που ανακύπτουν. Και εκεί είναι το μεγάλο στοίχημα. Θα τα καταφέρει ή θα έχει χάσει τα πάντα μαζί με το παιδί του.

Οι αδελφοί Νταρντέν δίνουν μία άρτια ταινία. Με πολύ λίγα μέσα (ντοκιμαντερίστικη γραφή χωρίς καθόλου μουσική υπόκρουση) καταφέρουν να αποδώσουν τα μέγιστα.
(Δέσποινα Καβουσανάκη)
 
posted by ΕΛΜΕ Ν. Ηλείας at 9:56 AM |


1 Comments:


At 10:02 AM, Blogger Χρήστος Αθανάσουλας

Θαυμάσια η ιδέα σας, υπέροχο αισθητικά...
άντε και καλό -κινηματογραφικό- Χειμώνα